Ben doğduğum gün öldüm
Yaşamadan
Dünya’n nimetlerinden tadamadan öldüm
Adımı kadersiz koymuşlar benim
Ayağa kalkamadan
Yürümeden
Apalamadan öldüm
Ben doğduğum gün öldüm
Kara taş oldum bağırlara basıldım
Boş, boş sallandı beşiğim.
İçinde ben yokken
Bedenim yokken ruhum yokken
Islandı yerim
Daha kucağa alınmadan öldüm
Adım kadersiz benim
Ahım var dünyanın dört bucağına
Yordular
Bebe olmadan
Ayağa kalkmadan yürümeye başlamadan
Bir çöp gibi attılar bir kenara
Ben doğduğum gün öldüm.
Ahmet Yüksel Şanlı er
13 Haziran 2020
Ahmet Yüksel Şanlıer
Kayıt Tarihi : 13.6.2020 12:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!