Doğayım Ben Şiiri - Nilüfer Aktaş

Doğayım ben,
Dağım,tepeyim, yankıyım..
Kucaklarım her sesi,her nefesi..

Doğayım BEN,
Tohumum, toprağım,
Avuturum böceği, çiçeği…
Güneşin ayakucunda,
Gökkuşağını sarıp belime,
Tel tel tararım saçlarını bulutların…
Ve damla damla inerler ellere…

Ben doğayım,yıldızım,ayım..
Sallarım göğsümde bebecikleri..
Kucakladığım lacivert mavilerden,
Işıltılar zıplar, yıldız yıldız gözlere..
Doğayım ben,
Ağacım yaprağım..
Gölgeme düşmüş, kahve çizgilerdeki hüznü,
Matem dokuyan sarı çehreli yüzü..
Sararım/ sarıp sarmalarım!

Ve sökerim! ..
Yağmur yüklü düşleri
Akar da akarım..

Doğayım ben,
Dereyim denizim..
Çağlarım, coşarım sevda ezgileriyle,
Ve alıp götürürüm paslı yürek zincirlerini..

Doğayım ben.
Arıyım,kelebeğim..
Dokunurum,öperim çiçekleri..
Uçururum toz kanatlarımla incinmişlikleri..
Ve sükûnetime gömerim,
Tırmalayıcı tüm sesleri..

Doğayım ben,doğa da ben..
Avunuruz, avuturuz birbirimizi…