Doğayı Mahvediyoruz. Şiiri - Işığın Sava ...

Doğa her yönünden,
Delik deşik ediliyor,
Karnı eşilip rahmindeki,
Acı içinde kıvranan,
Cenin yavru öldürülüyor.
Kırıp döküyor kirletiyor,
Yakıp yıkıyor, mahvediyor,
Doğanın toprağın mahremine,
Hayâsızca saldırılıyor,
Gökyüzü oyun alanı olmuş,
Oynadıkları oyuncak tehlikeli,
Deniz kara hava öylesine,
Her yer içten içe karıştırılıyor,
Ne hayvan ve bitki türleri,
Birer birer katlediliyor,
Yerine gelmeyecek bozulmakta her şey,
Aptal lar ne yazık ki fark edemiyor,
Tüm denetimin elinden çıkıp da,
Doğanın eline geçtiğini düşünse,
Neler Olabileceği kestiremiyor,
Nasıl da çaresiz nasıl da korkunç,
Yıkım ve yok olacağını bilmiyor,
Hiçbir şey kurtaramayacak,
Yaptığının karşılığını vereceksin,
Yok oluşa sürüklediğin, bozduğunu,
Dengesizliği söyle nasıl düzelteceksin,
Kasırga fırtına deprem lerle,
Söyle, dayanabilecek misin?
Son noktaya dayanarak yaklaşılıyor,
İnsanlık bunu fark edecek misin,
Elinin değdiği hiçbir şey kalmıyor,
Kasırga gibi alttan alta senin için,
Gümbürdeyip yaklaşan yakınlaşan,
Işınsal titreşimler yaklaşıyor.