Doğayı dinliyorum gözlerim kapalı,
Cıvıl cıvıl kuş sesleri,
İnsanoğlunun gözleri kapalı ...
Doğayı dinliyorum, rüzgarın esintisi ılık,
Ne ses seda,ne bir çığlık .
Öyle hoş, öyle nahif ...
Güneş ısıtmaya başlar.
Sancısıdan ayrılarak ,
Öyle zarif...
Doğayı dinliyordum bu sabah.
Karton toplayan amcanın ayak sesi ,
İşe giden Bekir abinin fren sesi ...
İnsanlar mı ilişti?
Doğamın sesini dinliyordum ben !?
Yine devam hayat, kaldığı yerden...
Kayıt Tarihi : 7.12.2023 04:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir sabah gün doğumunu izlemeye karar verdim .O kadar hoştu ki ... o zaman yazıverdim bu şiirimi...(:
![Esra Yıldızdal Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/12/07/dogayi-dinliyorum-gozlerim-kapali.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!