Kollarımı geren bir felsefeyle uğraşıyorum,
düşünceler tıkırdıyor alnımda
ve sırtımdaki karıncalar büyüyor.
Irmaklarda bir kargaşa var,
bana akar azgın sular,
ben çalkalanırım, dağlar övünür.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta