Fırtınalar kopsun, savursun zavallı beni.
Vursun yerden yere, şu yıkılmış bedenimi.
Feryat ediyorum kendime, duyun sesimi.
Söküp alın içimden, yanan bu yüreğimi.
Hiç farkında olmadan, gönlümü ona verdim.
Sebebini bilmeden, onu delice sevdim.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta