Ağaçlar vardı, sonbaharda yapraklarını döken
Kurumuş yapraklarla beslenen ufak böcekler
Böceklerden doğaya teslim bir icraat, rumuz
ve hayat yeniden başlar elbet, güneş gelince
Rumuz, güneşin ellerinde çiçeğe deyince...
Her şey ne güzel yenilenir, hayat bu gülünce
Sevince her şey ne kadar basit gelir insana
Ağaçlar vardı sonbaharda yapraklarını döken
Kurumuş yapraklara basan insanlar
yine yenilenmesin diye böcekleri yakan insanlar
Hayat yeniden başlamasın diye, gün yüzüne güneş deymesin diye
Uğraşmak olsun diye, nasıl olsa böcekler ve bitkiler
Bizim gibi ağlayamaz.
Kayıt Tarihi : 22.12.2008 12:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir kibritle btirmeyelim diye herşeyi
TÜM YORUMLAR (2)