Doğasında Var Şiiri - Ahmet Öztürk 3

DOĞASINDA VAR

Hey ağalar, galiba aldandık biz!
‘’Ne olmuş kardeşim, doğasında var! ’’
Çare diye, destek verdik; yandık biz!
‘’Ne olmuş kardeşim, doğasında var! ’’

Kriz derinleşti, bitmedi sancı.
Ne Sultan Süleyman, ne sensin hancı.
Çözüm bekleyen milletin utancı:
‘’Ne olmuş kardeşim, doğasında var! ’’

Memlekette mayın, grizu patlar.
Kimini öldürür, kimini sakatlar.
Bir çözüm bulalım, bitsin vefatlar!
‘’Ne olmuş kardeşim, doğasında var! ’’

İster doğsun, isterse batsın güneş.
Yerin altı, gönüllü mezara eş.
Tam otuz ocağa, düştü kor ateş.
‘’Ne olmuş kardeşim, doğasında var! ’’

Henüz taze iken, mübarek kanı.
Aslanın önüne, at garibanı.
Ölünce işitme, ah-u figanı.
‘’Ne olmuş kardeşim, doğasında var! ’’

Aydınlık Türkiye, anladık düştü.
Sofrada üç ekmek, ikiye düştü.
Mektep, medresesi; milli görüştü.
‘’Ne olmuş kardeşim, doğasında var! ’’

Örfümüze, töremize, karışma!
Yarın ahirette, olur duruşma.
Bari hakkımızda böyle konuşma!
‘’Ne olmuş kardeşim, doğasında var! ’’

Ozan Hadi’m yine sen söyle inle.
Üstad Haydar Baş ne söyler dinle.
Alay etme artık, öz milletinle.
‘’Ne olmuş kardeşim, doğasında var! ’’

Ahmet Öztürk Ankara
23 Mayıs 2010 Pazar 01.21