kara kara simsiyah bulutlar
dadanmışlar memleketime
ana babaların gözleri yaşlı
neylesin körpecik canlar
gelirken her gün acı haberleri...
sanki
kimsenin umrunda değil
bölünmüşüz onca kamplara
hepsi bu vatanın evlatları
değer mi acep değer mi yalanlara...
yaşam bir lütfun şansı
top yekün ne varsa hayata
kıymayın rüzgarların şanına
öpün bir daha öpün
hiç bırakmama umuduyla...
sevmek kayıtsız şartsız
kucaklamak kendimiz gibi
tüm feryatlarına inadına
çakacak şimşek elbet bir gün
düşecek yıldırım
doğarken güneş tüm çıplaklılığıyla...
(Berlin,16.06.2017)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 16.6.2017 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!