Doğarken vurmuşlar
Kıçımıza şaplağı
Altımıza belemişler toprağı
Kulağımıza okumuşlar
Ezan yerine salayı
Artık ne bekleyebiliriz ki
Hayattan…
Ümidi kestim senden yarından
Çıkıp gideceğim bugün yarın
Sonsuzluğun çıkış kapsından
Daha ne bekleyebiliriz ki
Hayattan…
Veysel gibi girdik kapının birinden
Kimsenin haberi yok birbirinden
Çıkışa gidiyoruz inceden derinden
Artık ne bekleyebiliriz ki
Hayattan…
Kimi erdim der hamken
Akıl verir durup dururken
Haberi yok sırtında ki yükten
Daha ne bekleyebiliriz ki
Hayattan…
Kayıt Tarihi : 27.3.2022 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selver Güvercin](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/27/dogarken-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!