Doğar doğmaz gün. Şiiri - İbrahim Tetik

Doğar doğmaz gün,
Kuşanıp sabrını,
Kucaklayıp ümitlerini,
Bir koşuver hayata,
Açsın güller gülümsemenle,
Olsun tos pembe yaşam,
Dolu dizgin heveslerinle,

Salma mâteme kendini,
Bırak oda oluversin,
Sarmaş dolaş neşe,sevinçlerle,
Ötesin de kalsın mutsuzluk,
Kulaç açtığın ufuklar ötesinde,

Engellere ola ki sakın takılma,
Başarılarına birer basamak onlar,
Bırak dargınlığı kendinle,
Olmayı barışık yakıştır kendine,

Her ne olursan ol,
Ola ki sakın unutma insanlığını,
Ki unutursan,
İşte o zaman kalırsın insanlığa hasret.....