doğa;
otlarını verir
Yavuz arkadaş
onları toplar, derler
ya pişirip
ya da pişirmeden
sofraya koyardı...
doğa;
uyumunu
yerlere göklere serer
Yavuz arkadaş
onu yakalar
tuvalde çizer
renkleri seçer
önümüze koyardı....
doğa;
kişiliğini yansıtır
Yavuz arkadaş
onu çözer
önce yüreğine
sonra kalemine yükler
kitaba koyardı...
doğa,
saygı duyulduğu kadar
saygı duyardı...
saygısızlık yapanı
kapının önüne koyardı....
Fikret Turhan-Yalova,
27.02.2015
Kayıt Tarihi : 27.2.2015 09:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)