Doğanın uyanışı Şiiri - Recep Kuru

Toprağın kalbinde büyürken ateş
Uykusundan uyanır dünyası doğanın
Varlığını her geçen gün hissettiren güneş
Güç verir kalbine yaşamın

Her türlü nebati
Başlıyor büyümeye kendince
Kimi topraktan gösterir kendini
Kimi tomurcuklanır dallarında sessizce

Hayvanat görünür olur bolluğa
Varlık mücadelesine ortak olmaya.
Kimi üsttedir kimi yerde,
Bekler kısmetini.
Kimi çoktan hazmetmiş,
Almış nasibini.

Ya insanoğlu ne bekler bahardan yazdan
Yazısı var ise ulaşır kıştan
Güzele güzel der kendi yaratılışından
Uyanan doğa, bollaşan aş
Hepsi sana güzel
Ey insan, Ey arkadaş.