Doğanın Türküsü Şiiri - Kazım Üçok

Ekin tarlalarında dinledim
Doğanın türküsünü
Bir akşamüstü
Seyrederken aşkın büyüsünü
Şairliğim aklıma düştü

Önce serin rüzgârlar esti kuzeyden
Karardıkça karardı havada bulutlar
Doygun memeler gibi
Gök ekinler üstüne
Ha damladı ha damlayacaklar

Bulutlarda bir öfke
Ekinlerde bir telaş
Suya kavuşmak için
Can atıyor başaklar
Eğer bağlı olmasalar
Ayaklarından toprağa
Kanatlanıp uçacaklar

Yolunu kaybetmiş dağ kuşları
Dolaşıyor tek tek
Kuytu bir yer arıyor olmalı
Bu fırtına geçinceye dek
Bir şeyler olacak belli
Havanın kararmasından
İnsanların koşturmasından belli
Rüzgârın esip savurmasından
Ekinlerin dansından belli

Sanki denizde dalga sazda nota
Salınıp türküler söylüyor o anda
Bir o yana bir bu yana
Hiç bozulmuyor ütüsü
Dedim;
‘İşte bu olmalı doğanın türküsü’

Birden;
Başımda çatal şimşekler çakıyor
Ve art arda patlayan bulutlar
Kendini yere bırakıyor
Anlatmak kolay değil böyle bir anı Ekin tarlalarında zaman
Vuslatın en güzel zamanı

Bir süre böyle devam etti canhıraş
Bulutlarla başaklar yerde sarmaş-dolaş
Sonra fır dolandı ebem-kuşağı
Yediveren gülleri gibi
Sarıverdi ekinleri
Ne bulutlarda öfke kaldı
Ne ekinlerde bir telaş
Bulutlar dağlara çekildi
Başaklar uykuya yattı yavaş yavaş!..

İşte ben;
Böyle seyrederken doğanın türküsünü
Ekin tarlalarında içtim
Bu aşkın, efsunlu büyüsünü!..