Doğa ananın şarkısıyım ben,
Söyler gümbür,gümbür,
Fısıldayarak bazen,
Ve yüreğinde saklar beni,
Her bahar söyler yeniden,
Göklerin maviliklerinden,
Toprağın üstüne düşen,
Yemyeşil halıyım ben.
Dağların,derelerin,çiçeklerin,
Doğanın oğluyum ben,
Kışın kükrerim doruklardan,
Çiçek açarım bahar geldiğinde,
Yazın sarı başaklarda gülümserim,
Hayyam’ım mahzeninde,
Demlenirim sonbaharda,
Sonra aşıklara bir armağan olurum,
Düğünlerde gelinin başında tac,
Sabahın doğuşuyla,günle el ele,
Tatlı bir meltem esintisiyle,
Yeniden doğuşu ve ışığı müjdelerim,
Ve akşama,kuşlarla ben,
Kanatlanır,veda ederiz,
Yaşamı sunduğum gibi,
Son çağrısı olurum ölümün.
Kayıt Tarihi : 20.2.2004 20:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Osman Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/20/doganin-ogluyum-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!