doğa,
senin için;
yağmur olup düşmekte,
dal olup yeşermekte,
çiçek olup gülümsemekte...
insan,
doğa için;
zehir olup tütmekte,
balta olup kesmekte,
asit olup toprağa yerleşmekte...
insan,
doymayı bilmedikçe
doğa küser kendi kendine
ona lanet edercesine...
Fikret Turhan-Yalova
08 ocak 2019
Kayıt Tarihi : 8.1.2019 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!