Doğanın Kollarında Şiiri - Funda Menekşe

Yeşil kırlara uzansam,
Gözlerimi kapatsam,
Ilık, hafif bir rüzgâr esse,
Hışırdasa yapraklar, ötse kuşlar.
Güneş ısıtsa yüreğime kadar,
Bulutlarla oyunlar oynasam.
Uçup gelse bir uğur böceği,
Parmaklarımda dolaşsa,
Beneklerini saysam,
Arkasından el sallasam.
Bir yelkenlim olsa,
Engin denizlere açılsam.
Belki okyanusları görürüm,
Yunuslarla bir yarış tuttururum.
Yıldızları seyrederken,
Ne huzurlu uyurum.
Uyansam yüksek bir dağda,
Atlayıp kızağıma, karlara bata çıka,
Kaysam yamaçtan aşağıya.
İnsan ancak mutlu olur,
Doğanın şefkatli kollarında.