Doğanın İçinde, Büyülü Ahengi Seyrederken

"Aladağlar"

Sırlı namelerin büyülü atmosferinde
Bugulanırken nemli duygular
Tepelerden iner kardan sular,
Sırılsıklam toprak, çayır, çimen, otlar.

Çiğdemler renginde bayramlaşırken,
Kardelen çiçekleri eşlik eder.

Sihirli görkemlerin fistanı bezenmiştir
Gün sonu sarı, kırmızı, yeşile
Doğanın korosu hazır
Arılar, kuşlar, böcekler farklı dilde bu her beste
Makam birbirine karışmış gibidir,
Değil aslında.. hep bir en güzel seste
Söylenir durur kızıl güneşin batımında,
İç raks ederken mor gecelerde.

Durduğu olur bembeyaz bulutların,
Açmış bir pencere açık mavi göklerde
Deliksiz uykularda yatanlara huşu ile bakıyor,
Ruhunuz bende, gelmesende!

Oysa şu kırmızıya çalan çiçeklerin rengi
Ne cabuk soluyor, eziyor ah.. içimi
Rüzgar da okşadıkça her bitkinin saçlarını,
Cenler tazeleniyor, atıyor tohumu
Gün aya dönerken her zerredeki büyülü yaşam,
Biliyor mevsiminde görevini.

Telaşe aralığında serpiştirse de
Yağmur, kar ve tipi,
Zerre sızı yok hiç birinde
Zaman aşımına uğramadan,
Her kalbin doruğunda umutlar fışkırıyor
Yeni bir yaşama.