İçim burulur sıkıntılar basar
Ufkun serin esen sabah melteminde
Her yer sessiz güneş bile sakin doğar
Düşüncelerim bile bir başka olur
O kızıl renkteki ufkun görüntüsünde
Zaman geçtikçe herkez bir telaş içinde
Kuşlar bile susar söylemezler sarkılarını
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta