Doğanın Cilvesi Ölüme Şiiri - Halil Kıvrık

Sıradan bir kuş gördüm
ölesine dalgın dargın düşünürken
düşürürken dünü bugünden

Kanatlarında rüzgarı baştan çıkaran cilve
gözleri fıldır fıldır
yıldırımların korkusunu karabulutlardan anlardı ürkek

Onun;
bu tepelerde kendisinin sandığı bir meşe ağacı vardı
ne vakit ters rüzgar esse
cilveyi milveyi unutur
buralarda bir kuytuya saklanırdı
ürperen soluk alıp vermelerini gizlerdi

Biz nerden bileceğiz ki
boz yusufçuğun telaşını
İlk sığınağıdır baharda
kumrusuyla buluştuğu dal

Zerdali çiçek açıyor
yaşam dallanıp budaklanıp kökleniyor

Hep;
yeniyetmelik duygusu aşk
Doğanın cilvesi ölüme..