Anlatılacak bir aşk olmadıktan sonra hayatımı anlatsam ne olur ? Karanlık bir yer,ışığı arıyorum ve bulamıyorum. Çok yaşamak için iki nefes alıp bir nefes veriyorum.
Ölümün kardeşi imiş uyku,
Kahroloşun adı ise sensizlik.
Asıl ciğerimi kor ateşle dağlayan,
Sendeki içimi yakan bu sessizlik...
Hadi herşeyden geçtim de,
Garip bir mahvoluş içerisindeyim
Kalabalık olan yanlızlar şehrindeyim
Bilmezsin kafamda kurduğum oyunları
Ben sen yokken bile seninleyim
Gözlerin yangın yeri ve ben içindeyim
Bu aralar kötüyüm. Yüzüm baya düşük
beynim adeta ağır bir ameliyattan çıkmış hastanın narkoz yüzünden beyninin uyuşması gibi sızlıyor. Kalbime sanki bir düzine karınca bir kanca saplamışta aşşaği doğru kahkahalarla kalbimi çıkarırcasına çekiyor. Veya kalbime ani bir bıçak saplanmış gibi oluyorum .İnanırmısın bilmiyorum(bunun için en büyük yeminleri edebilirim) bu aralar sana olan sevgimi-bırak kalbimi- parmak uçlarımda hissediyorum.
Bir sevgi nasıl insanın beynini uyuşturur ?
Nasıl kalbini delip,parçalamış gibi acıtır ?
Parmak uçlarım neden sızlıyor ?
Olmuş'la,ölmüş'e çare yok derler hep eskilerden beri.
O bir çiçekti, ben ise sonbahardım.
Onun beklediği bahardı,
ben ise kışa yakındım.
Kış çok uzun geçti, bahar ise gelmedi.
Çiçek filizlenmedi, ben ise soldum.
Ben bir başkasına açacak çiçek için,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!