Doğan Ümit Aksel Şiirleri - Şair Doğan Ü ...

Sana ben yaşam boyu hep adaklar adadım
Anlamadın sevgimi duygusuz elce baktın
Bilirsin ellerine sevgi aşka muhtaçtım
Sevgi vermek var iken acıları bıraktın

Bilmedin sevgim aşkım yaşamı mutluluğu

Önce beni sevdi sonra terk etti
Per perişan burada bırakıp gitti
Yalnız benim idi bana aitti
Öyle sevgiliyi Allah kahretsin

Ararım yıllardır bulamam onu

Düşmüşsen çaresiz binlerce derde
Yine dostlarına gülmesini bil
Giden bir vefasız sevgili için
Akmasın gözyaşın silmesini bil

Sorma şu yaşantımı alacaklıyım aşktan
En düşkün olduğum an ellerimden tutmadın
Koşturdun yıllar yılı bir serabın ardından
Bana acı vermekten usanmadın bıkmadın

Şimdi artık her şey boş unut istersen beni

Sen ayrı ben ayrı kollarda şimdi
Mutluluğa hasret sarardık solduk
Gözümüze sisli bir perde indi
Ateşte köz olduk yandık kavrulduk

Pişmanlık kar etmez geri dönülmez

Keşke hiç çıkmasaydın sevgilim sen karşıma
İhanet edemezdim ilk sevgime aşkıma
Ellerimiz bir daha istemem ayrılmasın
Atmasın şafak sakın gece aydınlanmasın

Geçmişte kaldı güzel günler bize çok yazık
Mutsuzluklar içinde şimdi ağlıyor musun
Seninle sevgileri doyumsuz yudumlardık
Köz gibi için için sen de yanıyor musun

Ellerimi tutardın gözlerime bakardın

Ağlamak kahrolmak boşmuş sevgin yoksa yaşamımda
Sensizlikler bitiriyor yiyor içten içe beni
Çaresiz dertler sarıyor yaşadığım şu dünyamı
Anımsatıyor hep seni o tatlı öpüşlerini

Çıkmaz olsun yüreğimde söküp atmak istesem de
Tüm aşklarda sevgilerde ben seninle yaşıyorum
Leylamsın sen bitmez çölde hem gecem de gündüzüm de
Şarkı şiir her hecemde ben seninle yaşıyorum
Yaşıyorum yaşıyorum ben sevginle yaşıyorum

Balkonlarda fesleğenler kurumuş
Perdeler kapalı insanlar sefil
Sevgiler mazide bir varmış yokmuş
Bu şehir sevdiğim o şehir değil

Akasyalar küsmüş çiçek açmıyor