Devrik cümlelerimi bir bir deviriyorum
Devirdikçe devinimlere devriliyorum
Uykusuzluğa uyanıyorum, gözlerimi yumdukça
Yani sabahlanıyorum günün son ışıklarına
Üstlenilir bir cinayet
Gece, henüz hükmünü devretmemişken gündüze
Sabaha karşı istasyon meydanı
Alaca bir fukaralık kaplıyor dört bir yanı
Dünden habersiz ve telaşlı istikamet yolcuları
Tek bir iz yok!
Koşulsuz gitmelerine bir yenisini ekle
Lâubalî bir mahallenin ilk fiyakasıyla
Bakma, kurul suskunluğunun tahtına
Saklı cennetler bilirim
İçinde senin olmadığın
Yolları var, uzak değil
Hayat!
Tortusunda hüzün varsa
Demini almış çaya karşı
Afili bir yalnızlığı sahiplendi
Göğün silik, gri bulut hüznü
Şehirde yağmur beklentisi vardı
Kaldırımlarında aşk satıcıları
Hani şu uzatılan sevgililer gününde
Karanfildir öbür adı
Hiçliğin tam ortasında
Geçiyordum, uğradım
Geriye kalmasın diye
Kardan bir adam bıraktım
Çıldırmaya değilse de
Erimeye hazır
Adımlarda kayıp bir kentin uğultusu
Omuzlarda eski bir çağ yangını
Belki bir veba salgını
Yıkıntıları arasında
Uğurlanan
Ve ne yana baksam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!