İstanbulda doğdum halen orada yaşıyorum
Birgün dalarsa gözlerin uzaklara
Olurda düşersem zamansız aklına
Ağlama sakın sakın ağlama
Çünkü ben seni birkez güldürebilmek için
Dünyalardan bile vaz geçerdim...
Saçlarına zamansız aklar düştüğünde anlarsın
Hayatın ne zor olduğunu
Yüreğin bin yerinden kırıldığında anlarsın
Sevmenin acısını...
En zor anında yanlız kaldığında anlarsın
Bakma ardımdan bakma yollara
Dönmem artık bitti bu sevda
Sitem edip durma geçen yıllara
Yaktı kül etti beni bu sevda...
/
Canımsın dedikçe vazgeçilmez sandın
Baktım aynadaki kendime
Meğer ne çok şeyler almış benden yıllar
Çokta gülmezdim amma
Şimdi süzülüp durur yaşlar...
Nede çabuk geçti zaman
Dönerim bekle demişti giderken
Son vapur limana veda ederken
Gözlerim yaş doluydu severken
Bıraktığın yerde bekleyeceğim seni...
Varsın aradan yıllar geçsin
Beni şu hayatta en çokta yanlızlığım sevdi
Ne yalan söyleyeyim belki bende en çok yanlızlığı sevdim...
Her yanlız kalışımda dahada bir anladım
Sevenlerimi sevmeyenlerimi
Her yanlız kalışımda dahada bir dinledim kendimi
Benim hiç hayalim olmadı annem
Nezaman hayal kursam
Ya yarım kaldı ya bir zalim gelip elimden aldı...
Benim hiç heyacanla atan kalbim olmadı annem
Ya kalbimi hançerlediler ,yada gülmeyi çok gördüler
Bırak beni gideyim
Sensizlikler diyarına
Bırak beni kâhrolayım
Dirhem dirhem eriyeyim
Kan aksın gözlerimden yaş yerine
Kesilsin nefesim
Bir akşam vakti
Doludurup koynuma hüzünleri
Yırtıp atıp tüm resimleri
Çeker giderim buralardan
Kimseler duymadan ...
Birde sen vurma zaten yaralıyım
Ben bir bahtı karalıyım
Mecnun gibi kerem gibi
Bende bir sevdanın yananıyım...
/
Gençlik verdim yanlızlık kaldı elimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!