Saraylarım değil yüreğim kaldı
Doğan sana gönülden bağlandı
Taşına toprağına hasretle yandı
Oyy ben sana kurban olam köyüm
Köyüm seni unuttum sanma
Bayram Gelmiş Dostlarım Kutlar
Garibimse Oturmuş Derdine Ağlar
Çıkmadık Canda Kalmadı Umutlar
Benim İsyanımı Duy Bayram
Sana Bakışlar Bir Yalan Oldu
Ocak söndü tütmezki bacam
Canım ciğerimdi el oldu babam
Sen kalkta mezarında ben yatam
Yokluğun yakar içimi anam, anam
Bir resmin kaldı yalnız elimde
Bir sevdiğim vardı adıda nazlı
Türküler söylerdim sözlü sazlı
Hiç durmazdım koşardım ona hızlı
Bu koşunun bir sonu var arkadaşım
Derdim çoktur dinleyenim olmaz
Doktorlar Aldı Seni Vermiyor
Derdin Nedir Dermanını Bilmiyor
Garip Anan Gözyaşları Dinmiyor
Bebeğim, bebeğim Eylül Bebeğim
Bebeğim, bebeğim Canım Bebeğim
Sonsuz olasaydı dünyanın malı
Bitmezdi hiç insanların bayramı
asla kırılmazdı arkası dalı
sen kırdın muhannet felek
Söndürdün ocağım eyledin viran
bahçemiz vardıya köy ortasında
heyecan doluyduk çocuk çağında
çokta anımız olduya buralarda
anılarımızıda yok ettik bak kardeş
derdinya istabula gideriz
Kerem oldum aslım seni ararım
Şu kalpte yarayım ben kanarım
Gelirsin elbet diye umarım
Gözlerim yollardadır yar
Seni başka kalplerde sanmak
Dosta nağme
Güller açar gülen yüzünde
Bal damlar söyleyen sözünde
Aşk dolu bakan gözünde
Eşin benzerin varmı dost
Boşuna ağlama acıların dinmez
Dert geldimi insana birdaha gitmez
Kaderin buya yüzün hiç gülmez
Ağlayıp sızlanmanın faydası yok ki
umutsuz bir vaka bu yoktur çare
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!