Doğan Deniz Şiirleri - Şair Doğan Deniz

Sazım elimde perdesi yok
Yüreğim yanar ateşi çok.
Bu ne haldir bir bilenim yok.
Bir hiçlik içinde pervaneyim yar.

Yağar yağmur ıslanmaz tenim.

Sen Ben....
bütün dünyanın güzellikleri
size sesleniyorum
duyun beni
görün beni
sevin beni

bir adiloş bebe hevesi olmalıydı
örse çekiç vurmalıydı can
gün gelir atilla ilhan olmalıydı yürek
sevldiğin kadar sevmeliydi can yücel
dört yana uzana kısrrak başı gibi dik
durmalıydı insan.

gözlerimi kapatıyorum karanlık açıyorum karanlık.
perdelermi engelliyor ışığı
yoksa gerçekten ışık yokmu oldu.
saat evet saat yok oda yalan söylemiyor.
gerçekten karanlık.
ama ışık olmalı

SEN.


mavi mavi baktım siyaha inat.
beyaz beyaz yaşadım karanlığa inat.
yeşil yeşil coştu yüreğim

ne başım kalktı yerden
nede yer kurtuldu başımdan
bu düzen böyle gelmiş
böyle giderken.

doğan deniz.

Ben butun ozlemlerimi biraktim.
Acilari omuzladimda geldim.
Acitmaz sandim hasretini.
Bilemezdim bu kadar zor oldugunu.
Bilemezdim ah bilemedim.
Ben kendimi unuttum bilsen.

bak gök yüzünde bulutlar var
gözlerindeki hüzün gibi.
yapraklar savruluyor sağa sola.
ağaran saçların gibi.
kaldırımları işgal etmiş fahişeler.
sokaka satıcıları seyirde alemi.

CAN


Bu gün yarı yamalak tökezleyerek yürüyorken.
başım önümde kaldırım taşlarını saydım tek tek.
hazan yaprakları gibi savruldum ordan oraya.

Seni hircin dalgalara gelesi.
Zipkin yemis gonlum seni.
Yakamoz isiltisinda kaybolan.
Bir tutkunu firtinasi seni.
Cemre dusmus denizin sicakligi
sevdam.