Doğan Cüceloğlu'nun Ardından

Taşeli Yaylası yiğidiydi O,
Annesiz büyüdü hep çocuk kaldı.
On bir kardeşlerden birisiydi O,
En sondan başladı, koştu ön aldı.

Çocuktan yaşlıya insandı işi,
Derde derman buldu O’nda çok kişi.
Halk öğretmeniydi, bulunmaz eşi.
Severek insanın ruhuna daldı.

Anadolu kokan lisanı vardı,
Tanısı her zaman doğru çıkardı.
Verdiği öğütle çok yara sardı,
O’nun için çocuk, insan kutsaldı.

Doğan Cüceloğlu bilim insanı,
Kitap yazdı aydınlattı her yanı.
Gönül insanıydı sıkmazdı canı,
Üslubu tatlıydı, sohbeti baldı.

Nevzat’a hemşehri olmuştu düzgün,
Bir bilge kişiydi bilimden süzgün.
Karaman, Ermenek, Silifke üzgün,
Matemin borusu zamansız çaldı.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat