Sağnak bir ışık yağardı kaldırımlara,
loş sokak lambalarından.
Yürüken insanların ayakları kayardı.
Bir başkaydı bu şehir,
bu şehirde yalnızları üşüten
keskin ayazlar vardı.
Ben,
Sabah pencerene doğan güneşim.
Kuş sesleriyim şafak vakti.
Aldığın ilk nefesim uyandığında.
Yıkandığın suyum,
tarağım saçlarında…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!