Doğan Caner Şiirleri - Şair Doğan Caner

Ömrümden ömür gidiyor
bu zaman bana yetmiyor
acı ve dert benden eksilmiyor
bir sevdadır dilden düşmek
bilmiyor.

İnsanlar insanları sevmiyor
insan olmamak için çare buluyor
tüm insanlara, bu insanlar
ve insanlıktan çıkmışlar.

Ceza hafifse suçu ne gafilin?

Nasılsa yazılacak yine şiirler
nasıl yazılacak bilmiyorum ama
acı ve yalnızlıktan kaleme alınacak
yine şiirler
siyah beyaz bir gecenin altında
ay ışığını bakarken ve

Sıkıldım çalışmaktan
ve ruhumu yormaktan
yahutta
insanlara kendimi açıklamaktan.
Her tarafım acı kaynıyorken
mümkün olamaz insanlar ile

Affedilmek beter eder
Affedebilmek korkunçtur
Çünkü
ikisi de can yakar
Kimin canı daha çok yanar?
İkisinin sonunda da ayrılık

Sarı saçlı ve mavi gözlü bir suret...
Deryada belirdi, deniz dalgalarının coştuğu ve
gökyüzünün selameti tonladığı bir günde,
19 Mayıs'ta, ardında millet, ardında koca
bir tarihin intibahı, şanı ve canı ile Samsun'da
belirdi

Oturuyorum, öyle
tek başıma.
Eski, yıkık, parçalanmış
ve yorgun bir
evde.
Kırmızıya boyanmış duvarları

Yaşamak adına çalışmaktan
kendimizi alıkoyduğumuz zamanlar
henüz küçük çocuk olarak çalıştığımız
zamanlardı.
Hiçbir şeyin farkında olmadan
yani, kısaca