Doğan bu, unutma: Tatmin İstenci

Hareketsizce, öylece durup; oturup, yatıp, sinip, hayatını daima bu şekilde idame ettiren kişiler, sistem kurarlarmış nihayetinde, öyle derler. Kalkıp dolaşanlar, saatler boyu aylak aylak yürüyenler ise sistemleri yıkarlarmış. Yazdıkları yazılara bile yansırmış icabında vaziyetleri: kimilerinin metinleri yavaş ve durgun, kimilerinin ki de coşkun olurmuş. Fakat bilmiyorlar mı ki "yalnız" adamın zihni, adam otursa da tepinse de, koşsa da kaosla kuşatılmıştır diye? Kişi, kaosa çare arar; onunla sevişir, kaosla yatıp kalkar ve en sonunda varlığı bütünüyle kaosun kendisi olur. Böyle bir adamın sistem kurması da sistem yıkması da tabiidir. Dener, o. Sanatsal işlerdeki bu hâl, sırf oturmayla yahut yürüyüşçü olmayla açıklanamaz. Sistem kuracak olmak da sistem yıkacak olmak da insana haktır. Bundan ötürü, kişileri kalıplara sığdırmak hata olur, düşüncesindeyim. Nice yürüyenlerin eserleri vardır ki, durum okumaktan daralır, sıkılırsın. Ve nice hareketsizler varlardır ki; zihinlerinin kontrolsüz, atik hareketleri karşısında eser bile yazamayacak kadar dikkatleri çarçabuk dağılır. Hareketsizin eseri hep durağandır, desek eksik kalır. Yürüyenin eseri hep coşkundur, desek eksik kalır. Hareketsiz olan kişi de bir vakit tuvalete gitmek için ayağa kalkar yürür. Ve yürüyenin kendisi de durur, düşündüklerini adam akıllı derleyip toparlayıp deftere geçmek için. Hareketsiz adam, oturduğu yerde sadece ateizm, nihilizm, apateizm, anarşi hakkında da araştırma yapıp savurabilir. Ve yürüyen adam da geçtiği yolların üstünde herhangi bir din inşaa edebilir. Bu arada, kim ki her ne söylüyor ve eyliyor, bilin ki o din sahibidir. Yani herkes esasında bir değerin savunuculuğunu yapar. Konuşan, savunmuş olur. Senin doğan bu, unutma: tatmin istenci.

08:14
01.04.2023
Çepni Serhat ÖZTÜRK
Trabzon