Gece huzur gündüz zulüm bulurum
Bilmemki ben niye böyle olurum
Gecenin sessizliğini sakinliğini izliyorum
Belki bu yüzden geceyi seviyorum
Gündüzleri insanların sesinden bıkıyorum
Şırnakta gökyüzü hep boz duman
Sensiz burada halim çok yaman
Hayalin gitmiyor bir türlü karşımdan
Anla beni gülüm sensiz olamam
Yorgun olunca sanmaki seni hatırlamam
canımın canı o güzelliğin aklımdan çıkmıyor
hangi yana baksam gözleri seni arıyor
kalbimdeki sevgin gün geçtikçe büyüyor
inanki birtanem bu hasretlik beni yakıyor
sensiz olamam bunu ALLAH biliyor
Ben aşkımı kalbime gömdüm
Ben aslında severken öldüm
İhanetin en büyüğünü gördüm
En büyük acıyı tattı şu gönlüm
Zalimler attılar bir düğüm
insan sevince içine huzur doluyor
terkedilenler canından beziyor
herkes yaşamak için bir sebep arıyor
ama bunu çözdüm hiç bişey ağlamaya değmiyor
günah olduğu halde çoğu isyan ediyor
boğuluyorum içim hep dert dolu
bu dünya neden böyle azap yolu
anlatamıyorum dört bir yanımı sarmış korku
ölüme götürüyor sanki beni bu duygu
yaşamak için ağlıyorum gece boyu
Senin günahların beninim boynuma
Benim iyiliklerim senin yoluna
Melek gibisin günah yazılmaz sana
Sen yeterki girme başka yola
Nur yağmış sanki yüzüne
Her gün geliyordun bu gün neden gelmedin
Yoksa boşamı çıktı seninde sevgin
Şeytana uyup deme değilsin dengim
Ben sensiz ne yaparım canım sevgilim
Gelmesende kızamamki sana güzelim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!