Doğamayan Oğluma Şiiri - Hakan Timur

yitik sevdanın yitik çocuğu
arsız dünyanın doğamayan güneşi
oğlum..
iki eli kanlı kan emiciler
deşti ciğerini deşti beynini
sen sevdaların türküsüyken
günahkarın ülküsüyken
bulutlara karıştın,
yağmurlarla ağlaştın
şimdi cennet bahçelerinde
menekşeler açıyor yüreğinde
biz ihtirasın uşakları
çekip aldık göğsünden canını
timurhan bizi affet,
biz vebalinle yaşarken
sen cennetten bizi seyret....