Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
emin ol sen onları göreceksin. Ellerinde güllerle bekleyen o küçükleri sende göreceksin. Çünkü seninle aynı yere gidiyorlarr..
Kıymetli Kareşim Elif, bu şiirinizi içim sızlayarak okudum. Beni 17 sene öncesine götürdü. İkinci çocuğun kız çocuğuydu. 'Sezin' bir doktor hatası ile yitirdim. yıllar geçmesine karşın bir gün bile hatırımdan çıkmadı.
Şiirinizde; 'Ve onlar bu dünyaya gitmek için geldiler..
İlk önce davet edilip
sonra kapıdan kovulan misafirler!
bir ameliyat masasında,
tek bir tüpe sığdırıldı kocaman hayatları.
Bir hatanın sonucu hatasız yavrular!
Sessiz,sedasız,cenazesiz gittiler ama,
sonsuz evinize vardığınızda,
onlar sizi orda,
kapıda bekleyecekler..'
diyorsunuz. Hislerimize tercüman oldunuz. Eliniz, yüreğiniz dert görmesin. Zekeriyya BİCAN(Antoloji üyesi) WEB:www.harputlubican.com
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta