Aşkın en güzelini ve imkansız olanını yaşadın
Atmosferdeki havadan nemde kapmadın
ayıkladın kirli aşkı,
doğal örtünmüşlüğünden
bulduğundu
vazgeçemediğin aşk
çıplak yapısında..
şimdi gönlünde kutuplar eriyor
en sıcağında
yerkürenin
evrenSELin önüne sürüklenişin bundandır
doğanın mizacınca tabiatı olmuşsun sevinin
yazarsan da
söve...rsen de
sevişirkende
bu çoşkunun debisindedir insana dair ifadeler
taşması yatağındandır ırmağın..
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 24.2.2010 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!