Sen beni bilir misin?
Ben dağ, ben taş, ben ağacım…
Ben doğayım arkadaş!
Beni ezdin de geçtin!
Yaktın yıktın kül ettin!
E ne geçti eline?
Söylesene ne geçti eline?
Tarlaların mı büyüdü?
Arsaların mı çoğaldı?
Gökdelen mi yaptın benim eskiden yaşadığım o yerde?
Yap.sana dur diyemem. Dilim yok!
Elimi kaldıramam elim yok!
Ama ben varım.sen yokken de ben vardım!
Sen geldin yok ettin beni...
Doğayı elinle harap ettin sustum!
Yerime yeller açtın sustum!
Kuşları susturdun sustum!
Tavşanımın evi yıkıldı!
Sincabım ağaçsız kaldı!
Sustum!
Hep sustum…
Ama ben konuşursam bir kere konuşurum!
Medyadan değil..Ben doğayım,
Doğa gibi konuşurum!
Yalansız konuşurum, kimseye borcum yok!
İki yüzlü değilim gereği yok!
Ben bir kere konuşurum!
Ve sen hep susarsın…
İnsan!
Şair:Ümmühan Yaşar
Ümmühan Yaşar 2Kayıt Tarihi : 4.1.2021 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yola çıktık, yolumuz edebiyat...
Edebiyatın bir dalında açmak için çiçek.;
Şair olduk, ilhamımız "bal" naat...
Arıların kovanında dolmak için petek...!
Sizi de aramızda görmekten gurur duyduk kardeş.
Tebrik ederim. Yüreğinize sağlık sn Ümmühan YAŞAR hanımefendi
Saygılar sunarım...esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (1)