Şimdi herkes kendi dünyasına dağılmış
Başkalarının dünyalarını görmez olmuş
Hep kin, hep nefret var
Saygı, sevgi yok artık
Ayrıştık, ayrıştırıldık
Kendimize en büyük kötülüğü yaptık
Ağlayana, gülenlerle dolmuş dünya
Zalimlik hak olmuş
Merhamet ise bir duygu değil sanki artık
El çırpanların dünyası olmuş bu dünya
Of dünya of
Sen hep böyle miydin
Yoksa ben mi büyüdüm
Ben mi büyüdüm yoksa kalbim mi hassas
Yorulmak, geçiyor zamanla
Fakat tüketmenin çaresi yok
Meğer insan acılara doyunca tükeniyormuş
Hani derler ya
Yakarsa dünyayı garipler yakar
Hayır
Dünya garipleri acımadan hep yakar
Garipler ise anca bakar
Kayıt Tarihi : 13.2.2025 18:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!