Provasız bir tiyatrodur bu ömür
Ne telafisi var ne yönetmeni
Bu ömrü gel de sürebilirsen sür
Tınlamıyor zaman yeter demeni
Alnının teriyle sulanır bağın
İşin rast gelirse herkes ortağın
Bir kez dağılmayagörsün yatağın
Taş yağmurunda boğar dost seni
Aktör sensin çalışacak metnin yok
El ağzında bükülecek torba yok
Gel gör ki nasihate karnın tok
Oyuna ekle aklına eseni
Şiir gibi konuş sen hep sahnende
Hayran kalsın tiksene de seven de
Öğrensinler acemiler bir söz sayende
Ezilme sen herkes sever ezeni
Kayıt Tarihi : 23.5.2008 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!