Doğacaksan Doğma Güneş Şiiri - Özcan İşler

İnsanlığın kör gözüne,
Doğacaksan, doğma güneş.
Hak bilmezlerin yüzüne,
Doğacaksan, doğma güneş.

Çok kuduz it boş, dalaşır,
Ağıt yağar, ah dolaşır,
Kin ulaşır, kan bulaşır,
Doğacaksan, doğma güneş.

Nerde barış, hani haklar?
Mazlumları kefen saklar.
Bu vahşiler seni paklar,
Doğacaksan, doğma güneş.

Güçlü, dünya cennetinde,
Adalet, güç minnetinde,
Son çağın son cinnetinde,
Doğacaksan, doğma güneş.

Hicranın tam öbeğine,
Sefaletin göbeğine,
Zorbanın, şer bebeğine,
Doğacaksan, doğma güneş.

Firavunlar kurmuş bağdaş,
Nasır tutmuş vicdan ayyaş,
Kurumadan gözlerde yaş,
Doğacaksan, doğma güneş.

Dert denen dert bir tek hece,
Hüzün sağar ince ince,
Bomba yağar gündüz, gece,
Doğacaksan, doğma güneş.

Bir dünya ki, yasak gülmek,
Mazlum Türk'se reva ölmek,
En büyük suç haklı olmak,
Doğacaksan, doğma güneş.

Hep ölenler, insan amma:
Ne tepki var ne kınama,
Seyreden ortak drama,
Doğacaksan, doğma güneş.

Kan içenler doymaz kana,
Cancağızım yetti cana,
Dünyada zulümden yana,
Doğacaksan, doğma güneş...