Doğacak güneş Şiiri - Ersin Altun

insanlık ağlıyor sokaklarda
havada barut kokusu
ayaklar altında çiğnenmiş bir onur
ve çıkışı olmayan bir bataklık.

elbet sabahın kızıllığında doğacak güneşim
barut kokusuna hasret kalacağım bu topraklarda
güvercin uçuracağım, bu diyarda
gül olup yeşereceğim savaşın ortasında.

silahların gölgesinde büyürken düşler
su olup akacağım çorak topraklara
diller farklı olabilir, hep aynıdır gülüşler
güneş olup,yol olacağım aydınlıklara

bir çocuk ağlıyor gecenin karanlığında
yalın ayak umutlar
bekle çocuk geleceğim bir sabahın şafağında
umut olacağım yarınlara.

benim adım, barış,sevgi
dünyaya ışık olurum belki...