Bu İstanbul benimdi bir zamanlar.
Taki... sevdiğin sürdüğü kadar.
Şimdi İstanbul yabancı gibi bakar.
Dolaştım dün onu içim sensiz yanar.
Seni gördüğüm yerler serap.
Yapraklar kurumuş bitap.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim