Doğacağım yeniden gönlünde

Bu İstanbul benimdi bir zamanlar.
Taki... sevdiğin sürdüğü kadar.
Şimdi İstanbul yabancı gibi bakar.
Dolaştım dün onu içim sensiz yanar.

Seni gördüğüm yerler serap.
Yapraklar kurumuş bitap.
Sonbaharı yaşıyor aşkımız.
Ölmüş gitmiş yaşadıklarımız.

Hani beni seviyordun ya...
Gözlerimiz görmezdi başkasını.
Anladım... bitmiş artık aşk.
Bu İstanbul benim değil artık.

Her şey sadece bir anlık kayan yıldız.
Kayboldu karanlıkta kaldım ışıksız.
Yaşam artık bana anlamsız.
Zalım gittin bıraktın kaygısız.

Aşkımın öncesi ve sonrası.
Silinmez belleğinde anısı.
Dinmez aşkımın acısı.
Aşkımın sonrası sızı.

İlk aşk unutulmaz bu umudum.
Seni hep içimde buldum.
Artık sevmediğinde durdum.
Unuttun çabuk sana yok sorum.

Bir bahar daha gelir mi?
Yüreğin vicdanla ezilir mi?
Kurumuş ağaç yeşerir mi?
Sevdiğim bir daha sever mi?

Sen çok güzelsin herkes elinde.
Dolaşıyorsun karşılıksız sevenler de.
Güzelliğin bir gün bittiğinde.
Ben doğacağım yeniden gönlünde.