DOĞA ŞİİRLERİ

Kocaman bal arısı, ürküyorum nedense,
Birden sokulacağım, aklıma hiç gelmese…

Bir alerji yüzünden, nallar dikilebilir,
Eşekler mekânına, belki gidilebilir…

Arı öldüremem de, doğa zarar edecek,
..

Kar tıpı yakaladı askerimi Allahü ekber dağında,
Korunmak istiyordu soğuktan ağaç dallarında,
Mehmetler Karlara gömüldü çamların bağrında.
Ölüm kol gezdiği aman vermeyen Sarıkamış’ta.

Askerim yalınayak olarak cepheden gelmiş,
Karlı dağları aşması için tıpı geçit vermemiş,
..

Eğer farkında isen, doğa mahvediliyor,
Bu zirai ilaçlar, canları yok ediyor…

İsraf yapabilmek, daha fazla kâr için,
İsrafla yaşamak ve hep lüks tüketim için…

Ürün düşünülmüyor, amaç kâr elde etmek,
..

Özgürlüğümsün sen benim
Dağlar gibi...
Gülleri, papatya ve nergisleri getiren
Rüzgar gibi...
Kurumuş dudaklarımı ıslatan
Irmaklar gibi...
Başımı döndürür güzelliğin, baktıkça
..

Beni yalnız koyup geçti gitti yar.
Hasret hep benimle bitmez gam efkâr.
Yar yanımda olsa bulurdum ayar.
Doğa canlandıkça vuruyor bahar.

Baharda canlanır doğa yeniden.
Gönül aşka gelip coşar aniden.
..

gözlerimi kapıyor
bir çevre düşlüyorum
doğa ana kollarını açmış
koynunda bin bir can
rengarenk çiçekler
bir çok hayvan ve böcekler
elimi uzatıyorum
..

3. Hava Limanı;
senin için,
ağaçlar kesiliyor...
göller kurutuluyor...
rüzgarlar şaşırtılıyor...
kuşlar korkutuluyor...
yalanlar söyleniyor...
..

Bahara uyandı doğa;
ağaçta, çiçekte, böcekte.
Her yerde sıcacık resmi var.

Kışın miskin kabuklarını soymalı.
Yeşilden, beyazdan, maviden
Karıncanın çalışkan emeğinden
..

Sonbahar şahittir
sana ulaşmak için çıktığım yolculuğa
dökülen yapraklarda ayak izlerimi bıraktım
yolumu kaybedersem dönmek için sılaya
göç eden kırlagıçlar sıcaklara ulaşırlar da
ben sana ulaşamam hala.
İsmi olmayan şu yollarıdaki ağaçlar mı yalnız
..

Ve güz çıplaklığı
yaprağından ayrı kalan ağaçlarda
Dört mevsim
yeşillenmeye çalışanların
âşikâr solukluğu…
Gökyüzü suyuyla yüzlerden akan
riyakârlık makyajı
..

Anlamak dünyayı
anlamak insanı
çirkini
güzeli anlamak
o kadar güç ki...

Dönüp durmuyor
..

Annemden ayrılmayı
Kendi ayağımın üstünde durmayı
Arkadaşlarımla kaynaşmayı
Öğretmenimden öğrendim.

Bir,iki,üç demeyi
Allah,vatanım,bayrağım tek olduğunu
..

Neden vurdular beni
Metropol meydanında.
Temizdi havası
Soluklanırdım.
Uçardık hep beraber
Türküler söylerdik
Gök bizi kutsardı.
..

bahar gelince,
doğa coştu...
gözlerime renkler...
nefesime kokular doldu....

sevdan gelince,
gönlüm coştu...
..

(ilk-bahar,a)

gelince bahar can katıyor cana havası,suyu
coşuyor ağaçlar renk cümbüşü yer ve gök
gülüyor ademoğlu sevinçli, umutlu ve mutlu.
feleğin kollarından ediyor gününü, gül-şen!

..

Kurtarıp tüm cezbelerden ayağa kaldıran
Ümit olmalı seni, her sabâh uyandıran

Parladığı gibi, ilk ışığında sabâhın
O olmalı gene, kopkoyusunda siyâhın

Görmelisin ümidi bulutlar aktığında
..

Ben aşığım gönlü cömert denize,
Mavi sofra kucak açmış herkese…
Bakmaz dine dile ırka benize,
Yaren olur seda verir her sese…

Kan kokmuyor can yakmıyor yasası,
Hoşgörülü yok korkusu tasası,
..

Referanduma evet diyeceğiz öyleyse yürekliğinde
Yıkım gör diye bir gösteri dikmeye s’inekliğinde
Çomağı sokacağız insanlık değerlerine diye
Huysuzluk kayayı bile hep yardı, çatlattı, patlattı da
İnsanlık bu inatlığa ne der acaba?

Referanduma evet ‘diyeceğiz’ki çatlasın lafıyla
..

Gönlümüzdeki tahtta,
Aşımızdaki tatta
Yaşadığımız hür hayatta
Sen varsın.

İşimizdeki huzurda,
İçimizdeki gururda,
..

Bin bir tona girer yeşilin rengi,
Doğal güzelliği sunar Sapanca.
Her gelen mevsimde sırlı ahengi,
Doğa sevgisiyle yanar Sapanca.

Gölüm marmaranın nazlı incisi,
Büyülü atmosfer aşkın öncüsü
..