Yabanıl ot kokuları
getiriyor bir rüzgar
kıpırdatıyor suları
Belki sonbahar
vurgun yapamayacak
yol vermeyecek sular
Ve neşeli bir ıslık
tutturmuş şimdi ova
SEVGİ İLE SEVGİYE KARŞI-ETİKA-129
Aşkın sana doga gereğince verildiğini sanma.... Sen hayvan değilsin.
Doganın sana aşk gereğince verildiğini sanma... Sen hayvan değilsin.
Doga ölümde, insan aşkda uludur.
Doğa döllere döllere
Sürer bizi.
Dölsüzler daha fena.
Yalnızlar büsbütün.
Elinde ip tepe tepe
Kullanır, çöker dağ.
Avuntu
Azıcık aş.
Gün bitti. Agacta nes`e söndü.
Yaprak ates oldu, kus da yakut;
Yaprakla kusun pariltisindan
Havuzun suyu erguvana döndü
Güzü duymıyagörsün ağaç,
Artık her günü bir işkence;
Bir hayale dalar her gece,
Başında gök ürperen bir taç.
Göz kırparken ona yıldızlar,
Baharında sanıp kendini
Çağırır eski bülbüllerini
Agaç pırıl pırıl sayıklar.
Gül, gül ki gül yüzünde binlerce güller açsın
Gül bahçesi gül yüzünden sevgi topla demet demet
Sevgide güller açsın, güller sevgi dağıtsın
Sevgiyle bakıyor gül gibi görüyorsan sen bahtiyarsın...
Mamak
doğa bata
doğa bata
usanmış olmalı güneş
tek başına güneş olmaktan
oysa ben
hergün daha çok tadına varıyorum
seninle doğmanın
bir başka inanç onlarınki
bir başka doğa
mazluma akbaba onlar
karanfil görseler boğa m nazik
doğa;
SES'Tİ...
duymak gerekti...
doğa;
RENK'Tİ...
görmek gerekti...
doğa;
AHENK'Tİ...
bilmek gerekti...
doğa;
yorgunluklar mutluluğu
dönüşür uzun yürüyüşlere
konuşur doğa
yakın şaşırtıcı
çıkılan yolculuklar
yine başlangıç
Doğa şahit,
Sen şahitsin
Kuşlar şahit
Fil şahit
Arı şahit
Okyanus şahit
Denizler şahit
Kimi bulsam şahit
Hey nefsim dur artık
Sabah ola, hayır ola
güneş doğa, seni bula
güneşle sen kol kola
Olmaz olmaz deme
yeter ki candan iste
Sonra; şaşır kal gözlerine
uyandığımda
beyaz gelinlik giyinmişti doğa
hava dönmüş soğuğa
kış gelmiş sokağa
aldırış etmem
ne kışa
ne donmaya
çeker damatlık çizmelerimi
kabanımı giyer beremi takar
eşlik ederim geline
doğa
yağmurla sözleşti
yeşillik bitmeyecek
bahar gitmeyecek bu sene
sarı renk gelmeyecek sanki
güneş de söz verdi
rüzgar da sert esmeyecek
Haziran 2014
Doğmak ne büyük çoğalma
O ev o yürek benim
Hakkınız yok dokunamadıklarımı eskitmeğe
Doğa benim
Bin yüzünüzle
Uygarlık kurmak istediniz toprağımda
Sevgim bağışlayıcı
İçimde büyüttüm sizi
yüreğimiz kadar
olmasa da
geniş açılı penceremiz
doğa harikası
mutluluk manzaralı
çerçevelerin boyaları dökük
camlarından gökyüzü
ve bulutların görüntüsü yansır
güneşi görür selamlaşır
afeti görür helalleşiriz
yağmurlardan ıslanmayan ırmağım
denizde boğulan adacık bazen
bir onaran doğa
bir yıkan kasırgayım
çok şeye benziyorum
hiçbir şeye bazen
düşünürken böyle de
Bütün ilimleri toplamış olsan
Allah’ın arzusu gönlünde solsun
Gördüğün doğayı, bakiye salsan
Kubbeyi sedası, doğa da kalsın
Bahattin Tonbul
30.6.2013
Allah'a isyan etti diktirdi heykelini
Bütün kuşlar toplandı pislediler kelini
İsyana cevap verdi doğa kendi dilince
Sessiz kalır mı rüzgar kırdı tunçtan belini...
Doğa uyanacak
Umutlar filizlenecek
Ve gidenler geri dönecekler
Yaşam yeniden başlayacak
Sen
Yine yanımda olmayacaksın;
Biliyorum...
koşma yavaş yürü
uçacak bir çift suna
mahzun kalacak
sol yanında üveyik
koşma yavaş yürü
doğa çıldırıyor koşunca
diken batar ses akar
mor deliklerde gelincik
sonbaharda yapraklar dökülür
soyunur doğa
yeni bir mevsimin görüntüsü
yansır yeryüzüne
insanın yüreği sızlar
yeşilin gidişiyle
on kasımda ağrı girer
yurdun yüreğine
gözyaşları dökülür
ulus öksüzdür
-gösteriş budalalarına-
bittik
dirilirken hayat
bir isme gömüldük
gittik
tükettik
yaşamı,yaşıyanları
kendini bulurken doğa
Düşen bir meleğin kanadını önce çocuklar koparmak ister
Çünkü masumiyet zırhıyla bastırılmış doğa
Deneyimsiz evladının totemini
Yırtıcısıyla tanıştırmak için saltıktır!
27.09.2008
bir rüzgar eser hafiften
sana götürür
bahçemin gül
kırların kekik kokusunu
gün doğumlarında kuşları dinlemek var
buralarda
güneş şavkırken denize
dağlar ardından
kışkırtıcı doğa içinde
birkaç çapulcu
tümceden alınır hınç
yürekten sever
yaşını dökerdi genç
sağlığı yerinde dinç
doğa suskundu
yaprağı dahi düşmez
dile bereket
durulur akan sular
bahara doğru
ne seviler aşina
toprağa düşüp
asma güzeli
çardağa yaslı durur
üzüme döküp
kara karınca
doğa özüne dolar
daha
yaşanacak
zamanlar mı var
kapladı zulüm
kum tanelerini
ocağına bomba düşen karınca
avuçlarına
bomba sıkışan
can
Ben bir denizim
Ya üzerime işersin
yada sahilde kabuk olursun
Sen anlamıyorsun ama
Ben doğa mı anlıyorum
bakın yine çatmışlar kaşlarını
darıltmışlar bulutları
zevk alıyorlar onları ağlatmaktan
doğa düzenidir belki
birisi ağlayacak öteki sevinecek demek ki
az kaldı bahara
eli kulağındadır
yeşermek üzere doğa
yine gerinecek topraktaki tohum
patlatıp kabuğunu
uzatacak ellerini güneşe
sarman kedi
serçe kuş sevda peşinde
cümlemizin yüreği kıpır kıpır
Bülbül nasıl aşıksa güle
Doğa güneşe,
Dal tomurcuğuna,
Mahkum özgürlüğüne,
Ve Aslı Keremine
Bende öylesine
Aşığım sana...
Birgül Kızılkaya 17.04.1976 Ankara
Bir gök indi başımıza
Mavice
Başaklar üstünde ak bulutlar dolaştı
Yağmur yağdı
Ilgınca
Çıplak kayalar, tepeler ışıdı
Doğa ışıdı
Sen'i görünce heey koca Türk
Atatürk
Evren ışıdı
agaç topraga aşıkmış
toprak agaca
yaprak suya aşıkmış
su yapraga
doga güneşe aşıkmış
güneş dogaya
ben sana aşıgım
sen bana
Doğa açmış her türlü
canlıya kucak
yaşar binbir tür
karada, havada, suda
korunur ve beslenir
insana zarar gelmez doğadan
korumak gerek
doğayı insandan
ve insanı insandan
Dağlar uyur
Taşlar uyur
İnsanlar uyur
Asker uyumaz
Tüm canlılar uyur
Doğa bile uyur
Güneş bile uyur
Asker uyumaz
Uyanırız erkenden
Daha şafak sökmeden
Kuşlar uyanırken
Doğa uyanırken
Çalışır işmize bakarız
Nafakamızı çıkarırız
Rızkımızı temin ederiz
Yavrularımızı mutlu ederiz
Doğa çırıl çıplak,
Sadece pamuktan yorgan
Ben buz tutmuş adam.
Ağzımda sigaram
Sus çıplak yolcu sus.
Doğa Sana Düşman Olur
Hırs ve israf ile kirlenir çevre, iktisat ve kanaat ile de temizlenir.
Gerekli temizliği yapmazsan eğer, doğa sana düşman olur ve öfkelenir.
Berlin, 25 Ağustos 2011.
