ALTAY TAŞKIN DOĞA ŞİİRLERİ

ALTAY TAŞKIN DOĞA ŞİİRLERİ

Altay Taşkın

görür gibiyim
okyanus dibinde
güneşin bağdaşını

özler gibiyim
yağmur sonrası
toprağın kokusunu

süzer gibiyim
gece yarısı
..

Devamını Oku
Altay Taşkın

sonbaharda yapraklar dökülür
soyunur doğa
yeni bir mevsimin görüntüsü
yansır yeryüzüne
insanın yüreği sızlar
yeşilin gidişiyle
on kasımda ağrı girer
yurdun yüreğine
gözyaşları dökülür
ulus öksüzdür
..

Devamını Oku
Altay Taşkın

yüreğim sönmüş yanardağ
ne zaman alevlenir
yolunmuş bir gül
mahrum bırakılmış fikir
kelepçelenmiş el
doğa canlılara cömerttir
ona ihanet diriltir
kaplar lavlar bedenimi
beni zamansız eritir
..

Devamını Oku
Altay Taşkın

bakın yine çatmışlar kaşlarını
darıltmışlar bulutları
zevk alıyorlar onları ağlatmaktan
doğa düzenidir belki
birisi ağlayacak öteki sevinecek demek ki
..

Devamını Oku
Altay Taşkın

Yağmurla gelir hızlı rüzgâr demeti
Başlamış toprağın güneşe hasreti
Yiyecek hazırlanır kavanozlarda
Köyümüzün kentimizin hep âdeti

Toprak üstüne beyaz çarşaf örtünmüş
Sarı yapraklar altında kalıp ölmüş
Çekilmiş bütün canlılar dinlemeğe
Arılar çiçekler birbirine küsmüş

..

Devamını Oku
Altay Taşkın

güzeller arıyorum sunalı göllerde
şöyle simsiyah bir bulut yokken göklerde
uzun dallı söğüt gölgesinde
sazanlar sıçrıyor gözlerimin önünde
allı pullu semiz etli
atmaca göz koymuş süzülüyor üstünde
aradığım güzeller bir arada
suna gölde atmaca havada
sazan derinliklerde söğüt toprakta
doğa tespih gibi sıralamış
..

Devamını Oku
Altay Taşkın

doğa ders çalışma masam
zil çalınca derse girerim
rüzgar yağmur dolu sis kar
gerçek öğretmenlerim
sevinç hüzün düşünce
bunlardan öğrendiklerim
kahkahalar gözyaşları derine dalış
sorulara cevap verdiklerim
güneş ay ve yıldızlar
masamda gördüklerim
..

Devamını Oku