Doğa ve Çocuk Şiiri - Mehmet Yardımcı

En gizemli gecesinde doğanın
Çiçekler her sabah uyanırken mutluluğa
Ağaç da birlikte büyür ansızın
Gizil gücün çabasıyla
Rüzgârlarla irkilen toprakta
Kimi zeytine durur kimi kiraza
Fitne karışırsa duygulara
Acısını istismara uğrayan çocuklar çeker
Yitik yüzlü fotoğraflar kalır geriye
Haberi olmadan olan bitenden
Kaybolmuş bir sevgiye dönerken hayatı
Ağıt kimliğine bürünür somut olmayan miras
Fırsat verilirse çocuk düşmanlarına

Doğada gül gibidir çocuk
Yaban gülünün dikeni çok olur
Korunsun diye
Ev gülü güzelliğinde
Kalbi delinmiş bir melek benzeri
Kafeste satılan kuş gibi ürkek bakınan çocuğu
Kim koruyacak acaba

Ne demeli
En şeffaf yerine Kulağının
Tiz bir çığlık yükleyip hoyratça
Küçücük kalbindeki minik umutları karartana

Yaşamadan Çocukluğunu
Kadın olmak acısını
Eine tutuşturan adama
Ağır gelir insanlık sıfatı diyorum
Ağır gelir hakça