Gece olsun ıstemıyorum
Nöbete gelme ne olur
Bukadar yakınken bu kadar uzakta olmak
Parcalıyor yüreğimi
Sen doğa tıpda nöbetteyken
Ben meyhanede sarhoşum
Sen daha çocukken
Ben aşkınla adam olmuşum
Doğa tıpdan bu taraf kımın yurdu
Aramızda iki yüz metre aşk adımı var
Sen orada kayıtsızca gülüyor gıbısın ben burada tükenıyorum
Sen hasta kayıtlarına bakarsın
Ben yüreğimin ızdıraplarına
Sen uyursun vaktın gelınce
Ben ölürüm yokluğunla her gece.....
Kayıt Tarihi : 6.12.2008 10:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!