Doğa Sevgisi ve Aşk Şiiri - Ercan Keskin

Uzun zamandır doğa temalı şiirim yok
Keşmekeş mücadele engel oldu nedense
Kırlarda yalnız yürümek isterdim öyle çok
Onunla bütünleşmek bitmeyen hevesle

Şöyle uzanmak sere serpe yeşil çimene
Bir an için arınmak acı dolu kederden
Aldırış etmeksizin hayatın cilvesine
Her şey olacağına varır ne gelir elden

Bunun içindir ki parklar ve ormanlık alanlar
Doğadan kopmamamız için olanak sağlar
Aidiyet duygumuzun gelişmesinde ki
Nefes aldığımız yerler olmazsa olmazlar

Ne karşılık bekler ne de kapris yapar, yalnız
Çiçeğini açarken bakarsan bağ bakmazsan
Dağ olup çıkar yine hesapsız mudarasız
Aldığını verir bakan gözle gerçek aşksan

Edilgen aşk şiiri yazmak kolay gibidir
Kendini yok sayarsan naçar rolü kapar
Kendini var sayarsan biraz netamelidir
İşte o zaman da inceldiği yerden kopar

Özgürlükçü ve etken aşk şiiri nasıldır
Daha doğrusu yarı yarıya paylaşımlı
Birinin diğerini yok saymadığı aşktır
Her iki tarafta aşkını kanıtlamalı

Çünkü can sevilmek ister bu kaçınılmazdır
Zira sevgisizlik her kötülüğün anası
Aşkı yok eden umarsız bir hastalıktır
Mutlaka teşhisi çok doğru konulmalıdır

Benim ne istediğim önemli sevmesen de
Sevsen de hiç fark etmez demek gerçeği inkâr
Ihtimal ki mutsuzluğun gerçekleşmesinde
Bundan etkileneceklere çok büyük zarar

Doğaldır ki bu yarı yarıya olamazsa
Öyle bir beklentide olmak da doğru değil
Ama mutlaka makul bir oran olacaksa
Matematiksel altın oran en güzel meyil

Doğayı sev kendini sev insanları sev koru
Sevgi bir anahtardır kaybetme sakın onu
Onunla başlar tüm güzellikler onsuz biter
Cümle âlem onunla mutlu olmayı bekler