yokluktan yok olan yalnızlığı ile yol olan ne kadar etrafı dolu olsa da onca insanda yalnız kalan birisiyim kıssaca bomboş olan bir yolda bir hiçim
Ben bazen kendimden bile yalnız kalıyorum
Ben benliğimde kimsesizliğimde kayıp olurken
Hayatta yok olduğumla kalıyorum
Ben nefessizliğimle kimsesiz kalıp gün geçtikçe yok oluyorum
Ben yaşayamıyorum nefes almak isteyip te alamadıkça boğuluşlarımla çırpınıyorum
Ben yalnızlığımla yalnız kalıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!