Doğa'nın Ölümü Şiiri - Halil İbrahim Yaman

Toprak çoraklaştı.
Sarardı ak buğday.
İndi bir karanlık,
Ova ova, dağ dağ.

Ağaçlar susuz.
Koyun kuzu, aç.
Köy köy, yayla yayla,
Çöktü bir usanç.

Rüzgâr uğuldamıyor.
Kuşlar ötmüyor dallarda.
Solmuş, al al çiçekler,
Bahçelerde, bağlarda.

Gündüzün bile tadı yok.
Güneş, bir alev sanki.
Dakikalar bir başka,
Zaman, zaman değilki.

Yok Çoban Yıldızı,
Göğün enginliğinde.
Yoğrulmuş tüm türküler,
Istırabın elinde.

Duman sarıyor havayı.
Şimşek, gümbür gümbür!
Toprak sel oldu gitti.
Kayalar toz, kaç gündür.

Çiğdem açmak istemiyor,
Baharda taze gülünü.
Sevenler eliyle mi olacaktı?
Doğa’nın bu ölümü.

(Bizim Sevgi Bağları 44)