Rüzgar ıslık çalarken tozlu bir köy yolunda,
Kuşlar cıvıldaşırken ağaçların dalında,
Düşler bestelenirken bir çoban kavalında,
Senin şairliğinin ne alemi var şair?
Doğa’nın da elinde bir kalem’i var, şair!
Ey şair! Daha fazla zorlama hiç şansını,
Gelincikler yaparken rüzgarla son dansını,
Doldur, damarlarına kırların esansını.
Senin şairliğinin ne alemi var şair?
Doğa’nın da elinde bir kalem’i var, şair!
Doldu artık şairim, demek ki doldu miat,
Artık sende bu büyük sükunete et biat,
En güzel şiirini yazıyorsa tabiat,
Senin şairliğinin ne alemi var şair?
Doğa’nın da elinde bir kalem’i var, şair!
Bir yandan dalgaların sesi okşar sahili,
Bir yandan canlı müzik kuşların koro hali,
Burada alim olur insanın en cahili,
Senin şairliğinin ne alemi var şair?
Doğa’nın da elinde bir kalem’i var, şair!
22.08.2007
Tlf. Ev: 0 368 261 85 84
Cep : 0 530 512 73 76
Kayıt Tarihi : 1.1.2009 17:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!